| |||||||||||||||||||||||||||||||||
 Jedzie w saniach zima białaW białej bieli jest wspaniała Wiezie w saniach śnieg i lód Czuć od zimy wiatru chłód (...)  Zima Jedzie w saniach zima biała W białej bieli jest wspaniała Wiezie w saniach śnieg i lód Czuć od zimy wiatru chłód Uśmiecha się do nas zima Podarunki w rękach trzyma W prawej rece śniegu wór W lewej korali z lodu sznur Śmieje sie zima od ucha do ucha Chociaż na dworze zawierucha Więc się nie bój choć jest mróz Pokaż zimie żeś nie tchórz Grojec Wioska ta leży w środku jeziora Podobna do zagubionej Atlantydy W wiosce gdy nadchodzi nocna pora Wspomnień historii nadchodzą zwidy Jezioro wyschło przed milionami lat Ślady zostały pisane na kamieniu Wtedy Jurajski tu rządził świat Świat który uległ zapomnieniu W ziemiach tych bogactwo kamienia Z którego cegły i wapno się wypala Dzięki nim krajobraz się zmienia Wkoło piękne domy widać z dala Wioska ta to Grojec prześliczny Mieszka tu ludność wspaniała Teren od lat jest prehistoryczny Ziemia ta piękna jest cała Przyjedz i zobacz te wszystkie cuda Grojec stanie przed twymi oczami A z życia twego wywfrunie nuda Sercem zostaniesz tu razem z nami Autor Jan Pierzchała (przyjaciel Grojca) |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
   | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
